dyrygent
O artyście
Vladimír Martinka (ur. 1976 roku w Żylinie) studiował grę na fortepianie w Konserwatorium w Żylinie u Marty Filovej i Dariny Švárnej oraz w Musik Akademie Basel w Szwajcarii u słynnego wirtuoza fortepianu Rudolfa Buchbindera. Artysta pobierał również nauki w zakresie gry na fortepianie i dyrygentury w North Carolina School of the Arts w USA u Cliftona Matthewsa oraz w zakresie muzyki fortepianowej i kameralnej w Konserwatorium w Bostonie w USA u Michaela Lewina. Aktywnie uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez wybitnych pedagogów, jak np. Lazar Berman, Vitaly Margulis, Eugen Indjic, Peter Toperczer, Claude Frank, Horacio Gutiérrez, Peter Orth i Dag Achatz. Jest laureatem kilku konkursów pianistycznych: I nagroda w konkursie Premio Vittoria Kaffa Rigetti we Włoszech, zwycięstwo w Międzynarodowym Konkursie Sonat Beethovena w Memphis w USA, w Konkursie Koncertów NCSA w USA, II nagroda w Puerto Rico w Konkursie im. Luisa A. Ferré, nagroda dla najlepszego uczestnika kursów w Zurychu, nagroda w Konkursie im. Fryderyka Chopina w Mariańskich Łaźniach oraz wiele innych. Po ukończeniu studiów pianistycznych został studentem prestiżowej Akademii Filmowej Badenii Wirtembergii w Stuttgarcie. Od 2004 roku zajmuje się głównie muzyką filmową i produkcją muzyczną – muzyka akustyczna i elektroniczna/ambient.
Jako orkiestrator, aranżer i dyrygent pracuje głównie przy produkcjach amerykańskich i skandynawskich. Współtworzył również gry wideo, np. Battlefield I, Battlefield V, Harry Potter i Książę Półkrwi, oraz filmy i seriale: Amundsen, Kapitan Szablozębny, Tsunami, Emigranci, Becoming you, Day 13, Hacker, Chef’s Table, Foniks, The Quake, Delirium, Benji, Wybór króla, Golem z Limehouse, Magnus, Infini, Terminus i wiele innych.
Współpracował także z Lucie Bílá i Petrem Maláskiem przy koncertach w praskiej hali widowiskowej O2 Arena i w Bratysławie. Jako dyrygent produkcji filmowych regularnie współpracuje ze Słowacką Radiową Orkiestrą Symfoniczną, Czeską Narodową Orkiestrą Symfoniczną, Discovery Orchestra Tasmania, ŠKO Žilina oraz wieloma innymi orkiestrami studyjnymi w Bratysławie i Pradze.