orkiestra

O artyście

Początki warszawskiej orkiestry operowej wiążą się z działalnością Teatru Narodowego, prowadzonego przez Wojciecha Bogusławskiego. Zespołem operowym kierowali wówczas dwaj wybitni polscy kompozytorzy i dyrygenci: Józef Elsner i Karol Kurpiński. Kurpiński został również pierwszym dyrektorem otwartego w 1833 r. Teatru Wielkiego. Później orkiestrą kierowali m.in. wybitny dyrygent włoski Jan Quattrini i twórca polskiej opery narodowej Stanisław Moniuszko, a od początku naszego stulecia – tej miary dyrygenci, co Emil Młynarski, Artur Rodziński czy Zdzisław Górzyński.

Po II wojnie światowej rozpoczął się żmudny proces kształtowania i stałego doskonalenia zespołu, który ostatecznie stał się najliczniejszą z polskich orkiestr operowych. Pozwala to jej podejmować różnorodne, ambitne zadania artystyczne. Zespołem kierowali i współpracowali z nim czołowi polscy dyrygenci, tacy jak: Witold Rowicki, Bohdan Wodiczko, Jan Krenz, Jerzy Semkow, Mieczysław Mierzejewski, Henryk Czyż, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Bogusław Madey, Antoni Wicherek, Robert Satanowski, Kazimierz Kord, Grzegorz Nowak, Andrzej Straszyński, Tadeusz Wojciechowski i Jacek Kaspszyk. Orkiestra występowała też wielokrotnie pod batutą znanych dyrygentów zagranicznych.

Orkiestra odbyła szereg tournée zagranicznych ze spektaklami operowymi i baletowymi, jak również z koncertami symfonicznymi, odwiedzając m.in. Berlin, Bonn, Bregenz, Brukselę, Bukareszt, Lizbonę, Luksemburg, Madryt, Monte Carlo, Moskwę, Paryż, Sofię, Tel-Aviv, a także kilkanaście miast w Japonii. Brała udział w festiwalach muzycznych m.in. w Xanten, Carcassonne, Salonikach i Mai Festwoche w Wiesbaden, gdzie w 1972 r. otrzymała Złote Pióro za wykonanie Otella Verdiego.

Orkiestra posiada na swym koncie szereg nagrań (IX Symfonia Beethovena, II Symfonia Brahmsa, Halka i Straszny dwór Moniuszki, Borys Godunow Musorgskiego, Faust Gounoda czy fragmenty Trubadura Verdiego). Wielokrotnie występowała też z koncertami muzyki symfonicznej i oratoryjnej, wykonując dzieła takich kompozytorów jak Mozart, Rossini, Beethoven, Chopin, Brahms i Mahler.

Artysta nie bierze udziału w żadnych wydarzeniach.