chór
O artyście
Chór Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie założony został w 1945 r. I nagroda otrzymana w 1951 r. na I Festiwalu Muzyki Polskiej w Warszawie zapoczątkowała bogatą działalność koncertową z repertuarem obejmującym zarówno utwory oratoryjne, jak i a cappella – od XVII w. do czasów współczesnych.
Zespół brał udział w renomowanych festiwalach polskich, takich jak Wratislavia Cantans i Warszawska Jesień, a także zagranicznych, m.in. w Paryżu, Lyonie, La Chaise-Dieu, Wenecji, Rzymie, Baalbeck i Helsinkach. Podczas licznych tournées koncertował niemal w całej Europie, a także w Iranie, Kanadzie, Libanie, Turcji, Stanach Zjednoczonych oraz Rosji. Jako pierwszy polski zespół wystąpił w mediolańskiej La Scali.
Chór Filharmonii Krakowskiej towarzyszył wielu orkiestrom zagranicznym, m.in. Wiener Symphoniker, Beethovenhalleorchester Bonn, Orchestra Sinfonica della Radiotelevisione Italiana di Roma, Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia di Roma, Stadtkapelle Dresden, Rundfunksinfonieorchester Berlin i Orchestre Philharmonique du Montpelier. Chór brał też udział w wielkich uroczystościach o randze międzynarodowej, takich jak koncert w Watykanie w 10 rocznicę pontyfikatu Jana Pawła II, koncert w Berlinie z okazji zjednoczenia Niemiec (1990), obchody 50 rocznicy wyzwolenia obozu koncentracyjnego Auschwitz (1995) czy uroczystości kanonizacyjne papieży Jana XXIII oraz Jana Pawła II w Watykanie (2014).
Zespół uczestniczy w dziele popularyzacji muzyki Krzysztofa Pendereckiego (nagranie Pasji wg św. Łukasza otrzymało Grand Prix du Disque). Do innych znaczących osiągnięć dyskograficznych chóru należą nagrania muzyki Wojciecha Kilara. Płyta z jego utworami (Krzesany, Angelus, Victoria) otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk” (1997). Ponadto chór wziął udział w nagraniach muzyki filmowej Kilara, m.in. do Drakuli Francisa Coppoli oraz Króla ostatnich dni Toma Toellego. Od wielu lat chór uzyskuje wyrazy uznania publiczności, recenzentów i współpracujących z nim dyrygentów, a zagraniczne tournées zapewniły mu opinię „ambasadora kultury polskiej”.